Derneğin çıtır çıtır yanan şöminesinin karşısında oturan adamlar, hararetli bir sohbetin içindeydiler.
İç savaş sonrası, insanlar bir bocalama dönemi yaşamaktaydı. Herkes savaş durumuna öyle alışmıştı ki, şimdi ne yapacaklarını bilemez haldeydiler. Günlük yaşamlarını savaşa göre ayarlamışlardı. Oysa şimdi; ne patlayan bombalar, ne atılan mermiler vardı. Kaçma, saklanma ve korku, yerini derin bir sessizliğe bırakmıştı. Bu da herkes için yadırganan bir durumdu.