21 Eylül 2005... Saat 13.00... Koca çınar devrildi. Babamı, Tanju Korel’i kaybettik...
Onsuz hayat da onu anlatmak da çok zor... Ama babamı yaşatmak için, onun yine aramızda olduğunu hissetmek için ve tabii insanlara “Sigara ve stres kanserin en iyi dostudur. Özellikle sigara içmek, göz göre göre intihar etmektir. Bakın, babam gibi iyi beslenen, spora düşkün biri bile sigara ve strese yenildi” demek için
bu kitabı yazmalıydım...
Dilerim okuyanları; hayatlarını yeniden gözden geçirmeye iter yazdıklarım, onların “son”lar değil, “ilk”ler yaşamalarını sağlar...