Ne kadar yürekli olabiliriz, o an geldiğinde?
Hangi roller biçilir bize?
Aynı düşü görmüş insanlar, o anı farklı anlatmaya koyulursa ve dudaklardan başka başka öyküler dökülürse...
İç içe girmiş, kırık, yaşanamamış, imkansız aşkların yarası hala kanıyorsa... Darbelerle cezalandırılmış, dağılmış bir ailenin okumaya arzulu kızı, sırtındaki yükle, İstanbul´a, bir sürgün yerine gelir gibi uzanıyorsa... 6-7 Eylül olaylarının acılı insanları, kendi ülkelerinde yalnızlaşmışlarsa, onurlu bir diplomat cezalandırılmışsa... Bir anne ve tutkuyla bağlı olduğu oğlu, tiyatronun yorucu, sızılı yolculuğunda tutsak bulmuşlarsa kendilerini...
İmbat rüzgarına kapılmış bir genç kadının yolu bu kalabalıkla kesişmişse... İsteyerek çekilen ağrılara dayanmıyorsa artık yürek...
Dağılan yaşamlar ortaya dökülüp saçılmışsa...
Bir an ve bin barça işte...
Alkışlar ve alkış bekleyen oyuncular...
Yaşam oyuncuları...