1980'İN 12 EYLÜL DARBESİNDEN SONRA ASKERİ YÖNETİM ORTAMINDA GAZETECİ MİLLETİ, BASKI VE OTO-SANSÜR NEDENİYLE HER ŞEYİ YAZAMADI, İÇİNİ DÖKEMEDİ.
O TARİHLERDE ÖNCE CUMHURİYET GAZETESİNİN ANKARA TEMSİLCİSİ, SONRA DA GENEL YAYIN YÖNETMENİYDİM.
GÜNLÜK TUTMAYA BAŞLADIM.
DARBE DOLAYISIYLA YAZAMADIKLARIMI GÜNLÜĞÜME NOT OLARAK OLANCA İÇTENLİĞİMLE KAYDETMEYE ÇALIŞTIM. BU GÜNLÜKLERİMDEN SONRAKİ YILLARDA BU İKİ KİTAP ÇIKTI: TANK SESİYLE UYANMAK VE DEMOKRASİ KORKUSU.
GÜNLÜKLERİMİ TUTARKEN ZAMAN ZAMAN TARİHİ YAŞARKEN YAKALADIĞIMI SANDIM.
AMA ARADAN ÇEYREK YÜZYIL GEÇTİKTEN SONRA BU KİTAPLARIN SAYFALARI ARASINDA DOLAŞIRKEN BİR GAZETECİ İÇİN TARİHİ YAŞARKEN YAKALAMADIN ÖYLE KOLAY OLMADIĞINI BİR KEZ DAHA GÖRDÜM.