Osmanlı İmparatorluğu’nun güçlü dönemlerinde Ermeniler dahil tüm azınlıklar huzur ve güven içinde yaşıyordu. İmparatorluk gerilemeye başlayınca dışarıdan iç işlerine müdahaleler başladı. Batılı devletler Osmanlı’yı yıkmak için stratejik olarak azınlıkları kışkırttılar, bunun sonucu 1800-1878 yılları arasında Balkanlar’daki azınlıkların büyük kısmı Osmanlı Devleti’nden ayrıldılar. Sıra Ermenilere gelmişti.

Batılı emperyalist devletlerin de desteğiyle örgütlenen Ermeniler ayaklandı ve bölgedeki Müslüman çoğunluğu kaçırabilmek için terör yöntemlerine başvurdular. Dünya teröre karşı çok hassas olduğu halde, Ermeni terörüne karşı nedense sessiz kalmıştır. Birinci Dünya Savaşı gibi büyük bir savaşta Osmanlı Devleti, ölüm kalım savaşı verirken düşmanla işbirliği yapan, kendi devletine ihanet eden, isyanlar çıkartan, silah çeken, Müslüman halkı acımasızca öldüren Ermenileri savaş bölgesinden daha sakin bölgeye her türlü önlemi alarak göç ettirdiği için soykırımla suçlanıyor. Olayla ilgisi olmayan parlamentolar bu konuda karar veriyor. Olayları bilmeden, incelemeden önyargılı yaklaşıyorlar. Tarihi saptırıyorlar, istedikleri gibi yazıyorlar, yazdırıyorlar ve istedikleri gibi öğretiyorlar.

Büyük Türk ulusu Yüce Atatürk’ün önderliğinde Sevr’i yırtmış, Lozan’ı imzalatmıştır. Bu düzmece olaya da dur diyecektir.