Kimileri için zaman, bir pikabın iğnesidir.
Hatıralar da taş plaklar...
Çizik bir plak üstünde yürüyen iğne,
hep şarkının ağlattığı yerde takılır.
Akıl mazide kalır, şarkı darılır plağına...
Dargın şarkılar ise açık yaraları hiç durmadan kanatır.
Gün gelir, dursun diye kan, yeniden başlasın diye şarkı,
uç verir bir kurşunkalem umudun ortasından.
Ve kırdığı iğnenin yerini alır.
Artık takılmadan döner plak...
Şarkının sözleri baştan yazılır.