Vahdet-i vücûd, İbnül-Arabî tarafından sistematik hale getirilen ve kendisinden sonra başta Fusûsul-Hikem şarihleri olmak üzere, pek çok sûfi-müellifin tasavvufla ilgili görüşlerinin merkezini oluşturan bir varlık tasavvurudur. İbnül-Arabî ve SadreddinKonevînin Tanrı-âlem irtibatını açıklamayı hedef alan, varlık, insan ve âlem görüşleri bu temel kavram ekseninde tahlil edilebilir.
Büyük şair-sûfi Abdurrahman Câmi, Konevînin ifadeleri olmadan vahdet-i vücûdu anlamanın mümkün olmadığından söz eder. İşte Konevî bu küçük eserinde vahdet-i vücûd ve bununla ilgili en önemli meseleleri ele alıp, vahdet-i vücûdun dayandığı esasları veciz bir üslupla ortaya koymaktadır.
Ekrem Demirli