Annemi sevmiyorum. İyi bir insan değildir.
Ginny, otuz beş yıl sonra ilk kez göreceği annesine doğru giderken, içinden sadece bu cümleyi geçiriyordu. Kız kardeşinin ısrarıyla hasta annesini görmeyi kabul etmişti. Yıllardır içinde sakladığı, onu annesinden uzaklaştıran o gerçekle bir kez daha yüzleşmek zorunda kalacaktı. Yine de bu sefer daha güçlüydü. Artık kendisi de bir anneydi. Bir aileyi idare etmenin ve evlatlarıyla arasındaki bağı güçlü tutmaya çalışmanın ne demek olduğunu biliyordu. Bunu öğrendikçe, annesinden daha da uzaklaşmıştı. Ama şimdi hayat, onu bir kez daha yola düşürmüş, annesinin yanına götürüyordu.
Hayatla ilgili her şeyi öğrendiğini düşünen Ginnyyi, yıllar sonra annesinin yanında vereceği büyük bir sınav bekliyordu.