Cezayir’i harap eden şiddetin izahını yapmak çoğu zaman imkânsız olmuştur. Cezayir’in trajedisi, bir stereotipler çatışmasına indirgenmiştir: İslâmcılara karşı seküler bir devlet, teröristlere karşı masum siviller ya da generallere karşı savunmasız bir toplum. Bu makale derlemesi, Batı’nın yanlış anlamalarını kökten düzeltici nitelik taşımaktadır. Özcü ve determinist yaklaşımları reddeden Hugh Roberts, çeşitli iç güdülerin –İslâmcılar, Berberi yanlıları, ordu içindeki hizipler ve genel olarak rejimin- bakışı ve geçirdiği evrimi, aynı zamanda da yabancı menfaatler ve aktörleri incelemekte; bunların kullandıkları strateji ve manevraları açıklamaktadır. Sonuçta ortaya çıkan analizler, çatışmanın dinamikleri ve söz konusu olan asıl meselelere ışık tutmakta ve her gelişimin olay için anlamını ortaya koymaktadır.