Büyükanneniz belki sayısız masal biliyor. Ama anlatamıyor işte... Unutmuş olmalı. Belki de çoğunu gereksiz buluyordur. Hiç yaşanmasa da olurdu diyordur. Hatta belki de hepsini, hepsini anlatmaktan çekiniyordur.
Sonu mutlu biten masalları anlatsam, yaşamı içermez, mutsuz olanları anlatsam bu torunlarımı mutsuz eder. Gerçekleri anlatsam korkarlar. Yok, en iyisi anlatmayayım. Onlar kendileri bulsunlar yollarını...
Büyükannelerinin masalları olmadan yaşasınlar. Peki benim edindiğim onca yaşam bilgisi ne olacak? Onlar zaten demode. Bir daha yaşanmayacak. Zaman torunlara daha insaflı davranacak gibi yapar, en azından siz bunu öyle düşünürsünüz. Masalınız karmaşıklaşır. Olan bitenden kimse bir şey anlamaz. Zaten büyükanne de bu karmaşık masalı anlatmaz. Anlatamaz. Bu karmaşık masallar zaten hiç yazılmamıştır.
Son bir gayret ile yazılmak istenmiş olsa bile..