Geçmişinde çok uzun yıllar yalnızca 'gerçekçi' olmuş, romantizmi neredeyse hiç yaşamamış Türk romanı, modernist/postmodernist biçimcilikte ilk kez 'romantizm'le tanışmaktadır ve bu bana göre estetik düzlemde gerçekleşen bir devrimdir ve her devrim gibi de heyecan vericidir. Yıldız Ecevit bu kitabında uzun yıllar bir tek gerçekçi biçim öğeleriyle üretmiş, yalnızca içerik/konu alanında yaratıcı olabilmiş ve çoğu zaman da okurunu gerek siyasal gerekse etik düzlemde yönlendirmeyi kendine amaç edinmiş Türk edebiyatının yetmiş sonrasında geçirdiği estetik devrimi ele alıyor; Batı sanatında modernizmin ve postmodernizmin getirdiği biçimsel yeniliklerin Türk edebiyatında yarattığı büyük dönüşümü açımlıyor. Ecevit kitabın ilk bölümünde postmodernizmi genel bir bakış çerçevesinde ele aldıktan sonra bu akımın metinlerarasılık/üstkurmaca/çoğulculuk ve New Age gibi kimi ana özelliklerini Oğuz Atay'ın Tehlikeli Oyunlar, Orhan Pamuk'un Benim Adım Kırmızı, Hasan Ali Toptaş'ın Bin Hüzünlü Haz ve Metin Kaçan'ın Fındık Sekiz romanlarında çözümlüyor. Bu kitap her şeyden önce, modern edebiyat araştırmacılığının ana ilkelerini örnekleyen metinler içermesi açısından yol gösterici bir nitelik taşıyor... Bir kült kitap...