1495?te Hile/Bağdat?ta doğmuştur. Asıl adı Mehmedİbni Süleyman?dır. Hile müftüsü Süleyman Efendi?nin oğludur. Neden Fuzûlî mahlasını seçtiğini Farsça Dîvân?ının girişinde şöyle açıklamıştır: ?şiire başlarken günlerce bir mahlas almak yolunda düşündüm. Seçtiğim mahlasa bir müddet sonra bir ortak çıktığı için bir başka mahlas alıyordum. Nihayet benden önce gelen şairlerin ibareleri değil mahlasları kapıştıklarını anladım. Karışıklığı ortadan kaldırmak üzere Fuzûlî mahlasını seçtim. Bu adı kimsenin sevmeyeceğini ve bu sebeple almayacağını tahmin ettiğim için adaşlık endişesinden kurtuldum. Ayrıca ben, Allah?ın inayetiyle bütün ilim ve fenleri nefsinde toplamış bir insan olarak geçiniyordum. Mahlasım bu amacı da içine alır.? Fuzûlî, Kanunî Bağdat?ı fethedince (1534), padişaha ve paşalara sunduğu kasidelerle dikkat çekti. Hayatı bütünüyle Hile, Bağdat, Necef, Kerbelâ çevrelerinde geçmiştir. 1556?da Bağdat ve çevresini kasıp kavuran büyük veba salgını sırasında vefat etmiştir. Üç dilde eser vermiştir. ESERLERİ Türkçe-Manzum: Divân, Leylâ ve Mecnûn, Beng ü Bâde, Terceme-i Hadîs-i Erba?în, Sohbet?ül-Esmâr. Mensur: Hadîkatü?s-Sü?âda, Mektuplar (Mektuplardan biri Şikâyetnâme adıyla meşhur olan Celalzâde Mustafa Çelebi?ye yazdığı mektuptur). Farsça Eserleri Manzum: Dîvân, Sakinâme Enîsü?l-Kalb. Mensur: Rind ü Zâhid, Hüsn ü Aşk (Sıhhat u Maraz), Risâle-i Mu?ammâ. Arapça-Manzum: Dîvân. Mensur: Matla?u?lÎtikad fîMa?rifeti?l-Mebde?ive?lMe?âd.